Zondag, 20 aug.'17. Niedziele, 20 sierp.'17

Gister avond kwam naar de herberg nog een pelgrim, een Poolse student die chirurg wilt worden. Het was leuk om met elkaar te praten en onze ervaringen uit te wisselen. Vandaag ging mijn wekker om 6.30 uur aan. Het werd een warme dag voorspeld en ik heb ook een lange rit op mijn programma. Een Poolse camarad was van plan naar Porto lift te nemen en daarvandaan pelgrimstocht voor te zetten. 

Na het verlaten van Albergaria A Velha ben ik mijn tocht 1,5 uur door het bos voortgezet. Daarna ging de weg door redelijk nieuwe omheving en een nieue neerderzetting, Albergaria A Nova. Het verklaard waaro. Ik pas tegen 12.00 uur koffie kon bestellen. Het smaakt altijd lekker als je behoete aan hebt. 

De weg ging op en neer maar als maar in de stijgende richting. Op een gegeven moment kreeg ik een verre uitzicht over de omgeving en dan stijl naar beneden. Ik mijn hoogd heerste de gedachten dat daar ergensin het dal moet mijn eind besteming zijn. Maar niks van. Stijl naar boven stond nog mij te wachten. Het was klouteren om hoog, dan even stoppen, op adem komen en gaan, als maar weer het zelfde herhalen. Je zwert van binnen naar buiten, logisch, zeker met het weer. Straks neem ik lekker douch en klaar. 

Ik kom Oliveira de Ázemeis binnen, mijn eind station. Tot mijn verbazing is er hier geen herberg. Iemand op straat verteld me dat ik in hotel terecht kan met een pelgrimskorting. Dat kan dus wel maar voor €48. Ik ga op Zoek naar de pastoor. Maar die is er niet thuis. En dan komt een vrouw mijn richting. Zij snapt dat ik pelgrim ben en  een onderdak zoek. Na een telefoontje met een "bombeiros" = mag ik naar de .brandweerkazerne. Een meneer uit de auto met woorden en hand begeleid me ook. Er zijn twee paar deuren. Uit de ene steek een touw uit. Ik trek aan de touw en de deur gaat open. 5 min. later komt ook meneer geklerd in een keurige dienstpakje. Schrinft een bon uit, verteld hoe en wat. En als ik alleen ben en naar bed ga, moet ik de touw uithalen.     

Wieczorem do schroniska doszedl jeszcze polskistudent medycyny. Fajnie bylo sie spotkac i wymienic sie swoimi przezyciami z pielgrzymki. 

Budzik obudzil mnie o godz. 6.30. Ma byc cieplo i moja trasa jest dzisiaj rownie dluga jak poprzednie dni. Po przejsciu miasta, trasa wiodla 1,5 godz. przez las, to w gorke, potem w dol i tak na przemian, ale tendencja byla zawsze wzrastajaca. W pewnym momencie zaszedlem na taka wysokosc, ze mialem ladny widok na daleko przede mna rozprzestrzeniajacy sie teren. Potem trzeba bylo ostro schodzic w doline. W moim przekonaniu gdzies tam w dolinie bedzie moje miejsce docelowe. Jakze sie zdziwilem gdy szlak wskazywal dalsza droge i to znowu do gort.wydawac by sie moglo, ze to wzniesienie nie ma konca. Temperatura dzisiaj wynosi 37'C. 

Wreszcie doszedlem do miejscowosci Oliveira de Azeméis. Mu mojemu zdziwieniu okazalo sie, ze nie ma tutaj schroniska. Jeden z przechodniow powiedzial mi, ze pilgrzymi moga za jakas ravage spac w hotelu. W recepcji tez to potwiwrdzono, za €48. Na plebanie nie bylo proboszcza. W moim kierunku podchodzila pewna kobieta, ktora zrozumoalq, ze jestem pielgrzymem. Zadzwonila ... i powiedziala, ze moge spac w remixie strazackij i wskazala mi droge. Rowniez preien kierowca nadacht obok mnie pikaxywal mi kierunek drogi.

Z drzwi wychodzil sznurek. Pociagnem za niego i drzwi sie ptworzyly. 5 min. Pozniej zjawil sie strazak w galowym strony, wypisal zaswiadczenie, wytlumaczyl i pokazal gdzie co jest i tak mam nocleg.