Vrijdag, 1 sept.'17. 1 wrze.'17

Het ontbijt in de jeugdherberg was pas om 8.30 uur. Een beetje van de late kant om vervolgens op pad te gaan. Dus heb ik even naar binnen verwerkt en gaan. Vlak voor de brug heb ik een bar gepakt en kop koffie genuttigd. Voor mij zie ik de beroemde brug van Lima. Hetzelfde richting als ruim 2000 jaar geleden romeinse soldaten overheen naar het Noorden trokken, deed ik het nu. Na de brug leidt de weg meteen naar recht. Maar eerste ga ik de kerkje van St. Antonius binnen om even te bidden. De weg gaat over stapstenen naar een landweggetje. Andere keer loop ik op plaveisel, dan weer op een grint langs velden naar de schattige kapelletje van Codecal waar de laatste eenvoudige eetgelegenheid voor langere tijd is. Ik loop voorbij. Vanaf hier wordt het langzamerhand ernst met de klim. Het wordt 450 m. om hoog gaan. Eigenlijke klim begint in de Serra de Labruja (Labruja zou afgeleid zijn van laborioso, moeizaam, inspannend). Voor mij en velen anderen was het zeker moeizaam en inspannend. Maar uiteindelijk een echte pelgrimsweg. Het was een korte etappen van ca. 20 km en 450 m. om hoog maar gaf deze etappe haar sjeu. 

Sniadanie w schronisku bylo mozliwe dopiero o godz. 8.30. Troche pozno jak na wypad na szlak. Zatem szybko przekasic i w droge. Po przejsciu miasta wzdluz rzeki, tuz przed mostem zatrzymalem sie na kawe. Na droge zaopatrzylem sie w potrzebna ilosc wody. 1,5 l. powinno na jakis czas wystarczyc. Teraz w droge, tym samyn mostem, ktorym tez wojsko rzymskie ponad 2000 lat temu przemiezalo sie na polnoc. Po moscie droga skreca zaraz w prawo. Jednak wpierw wypada na pare minut wejsc do kosciola sw. Antoniego aby sie pomodlic. Droga prowadzi po kamiennej sciezce poprzez polne drogi, innym tez razem granitowych, ale ubitych kostkach, az do pieknej kapliczki w Codecal gdzie jest ostatnia okazja, zeby przekasic cos skromnego. Od tego miejsca zacznie sie najciezszy odcinek drogi, ktora tylko bedzie szla w gore i to coraz to stromiej. Trzeba sie wspiac 450 m. w gore. Wlasciwa wspinaczka zaczyna sie jednak w Serra da Labruja. Labruja pochodzi od slowa laborioso, trudno, wysilic sie do makimum. Dla mnie i wielu innych byla to rzeczywiscie wspinaczka wymagajaca trudu i zaparcia sie. Wielokrotnie musialem przystanac, zeby miesnia dac odpoczac. Ala tak w rzeczywistosci byl to prawdziwy szlak pielgrzymi. Odcinek byl krotki, bo wynosil 20 km., ze wzniesieniem 450 m., ale dal temu etapowi przyjemny smak.