Zondag 13 augustus

Ik heb vannacht goed geslapen. Wel eens in de verte hoorde ik disco maar die was niet hinderd. Naar gebruik gaat de weker om 7.00 uur aan maar tot op heden ben ik elke keer ierder wakker. Niet te lang om je heen kijken en op weg voordat de zon hoop op staat. Want dan heb je de zon vol op je schijnen, de warmte van de dag die elke dag nog boven 30' is en het gewicht van je rugzak. Dat alles maakt de trip als maar zwaarder. Vandaag heb ik het op het laatst gemerkt. Ik ben in het stad Pombal aagekomen. Volgens mijn info. moet in de beurt van het plaatje een dergelijke herberg zich bevinden als die van gisteren. Omdat de adressen in de boeken worden anders aangegeven dan ik in Nederland gewend ben en in de bewoonde gebied staan de straten slecht met straatborden ook slecht zichtbaar of helemaal niet, is het soms, rond  lopen. Gelukig heb ik nog GoogleMaps en andere navigatie systemem. Volgens de plaatselijke volk moet ik terug. De ene zegt 300m. en een andere 2 km. Een degelijke verschil. Het is al na 14.00 uur en ik heb een beetje genoeg van vandaag. Ik heb geen keuze. Op de plaats van besteming gekomen, bleek de tent sinds gisteren gesloten te zijn, zegt de buurman. Dan terug naar beneden, naar de stad. Twee uur later ben ik terug van weg geweest. Ik weet al dat ik straks geen kilometer ganverzetten. De kerk die hier in het midden van het stadje staat, heeft geen pasroor die naast de kerk woont. Dan naar het hotel die ik voor me zie staan. Na binnen gestapt te worden, bleek dat alle kamers zijn bezet. "Het zal me toch  gebeuren dat ik op straat moet slapen" dacht ik. Gelukkig is er 100 m. verder nog een hotel. Bingo! Nu douchen, wassen het gezweten kleren en naar buiten biertje drinken.

W nocy dobrze spałem. Gdzieś z daleka dochodziła muzyka, ale mi nie przeszkadzała w spaniu. Budzik nastawiam na godz. 7.00., ale budzę się już przed czasem. Potem higiena osobista, drobne przygotowania do wyjścia i w droge. Chce przed godz. 14.00 schodzić z trasy, bo wtedy słońce zaczyna doskwierać, podobnie jak i temperatura i zmęczenie. Po godz. 14.00 byłem już w miejscowości przeze mnie wyznaczona jako koniec etapu. Teraz tylko szukać schroniska. Z moich danych musi być w pobliżu i cis na wzór tego wczorajszego, dla pielgrzymów. Po zasiagnieciu informacji, jedni mówią, ze jest 300m. a inni 2 km. Wiec ja w górę, w poszukiwaniu noclegu. Na nic! Dom został wczoraj zamknięty. Gość wyprawił wczoraj imprezę pożegnalna i ma się. Dwie godziny później jestem na tym samym miejscu. Jest kościół, ale nie ma plebanii. Z placu widzę hotel. To jestfjedyne wyjście. Okazuje się, ze wszystkie miejsca są zajęte. "Chyba nie przyjdzie mi spac na ulicy" pomyślałem. 100 m. dalej jest jeszcze jeden hotel. Jest tez i miejsce. Zmyłem pot z siebie, przegrałem jeszcze pare rzeczy, a teraz pisze moje opracowanie na tarasie przy zimnym piwku.